Categorie: Gedichten

Glimmende zwarte takken aan kalende bomen. De natuur geeft zich over en sterft. Ik zoek de kleuren, het leven, de warmte. Maar het is tijd om los te laten. Om stil te worden. Mijn tuin is nat, koud en glibberig. Een laatste zonnestraal bestrijkt het modderige paadje. De natuur neemt afscheid en berust. Want zij kent het wonder van het … Continue reading »Herfst

Alleen klinken we anders dan samen. Als jij begint waar ik ophoud, dan kunnen we samengaan. Zoals de tonen binnen een akkoord uit elkaar liggen in innige harmonie, op perfecte afstand. Afstemmen op elkaar en toch jezelf blijven. Niet de ander willen zijn. En als iedereen kleur bekent is niets meer eentonig. Maar we zijn … Continue reading »Opus