Het Landschap

Het resultaat van miljoenen jaren

of zeven dagen

blijven wij koesteren en vernietigen.

Bezingen en negeren.

Het landschap dat wijds en eindeloos inspireert

omarmen wij sinds eeuwen

binnen de grenzen van een canvas. 

Getrokken uit de obscuriteit,

als decor voor een glimlach

dienen nieuwe horizonnen zich aan.

Perspectief komt aan het licht.

Oogstrelende serene composities

en heroïsche landschappen

glijden voorbij.

Paradijselijke taferelen van een bakker uit Rome.

Visioenen van tuinen der lusten

en klassieke schoonheden uit vervlogen tijden

verlokken de kunstenaar. 

Hij verlaat de kerk om na zijn wedergeboorte 

te wandelen in nevelen.

Om gondelliederen te zingen op een kanaal

en sneeuwstormen te trotseren.

Turning point.

Het is lente in Barbizon 

en een frisse wind draagt rozengeur

en maneschijn en plein air.

De koeien zijn high en zelfs

de grootste verschoppeling vindt een plek.

Voortaan worden impressies van zonsopkomst

tot zonsondergang

uit tubes geknepen.

Lichtvoetige kunstenaars wandelen door een landschap

waar zonlicht in speels ritme

door de bladeren flonkert.

Lelies op water drijven, en de zachte aarde

tot een picknick noodt.

Jaargetijden, wolken, wind en water worden vereeuwigd.

De sensatie van het alledaagse.

Was het hier maar bij gebleven…