Het Landschap

Het resultaat van miljoenen jaren
of zeven dagen
blijven wij koesteren en vernietigen.
Bezingen en negeren.
Het landschap dat wijds en eindeloos inspireert
omarmen wij sinds eeuwen
binnen de grenzen van een canvas.
Getrokken uit de obscuriteit,
als decor voor een glimlach
dienen nieuwe horizonnen zich aan.
Perspectief komt aan het licht.
Oogstrelende serene composities
en heroïsche landschappen
glijden voorbij.
Paradijselijke taferelen van een bakker uit Rome.
Visioenen van tuinen der lusten
en klassieke schoonheden uit vervlogen tijden
verlokken de kunstenaar.
Hij verlaat de kerk om na zijn wedergeboorte
te wandelen in nevelen.
Om gondelliederen te zingen op een kanaal
en sneeuwstormen te trotseren.
Turning point.
Het is lente in Barbizon
en een frisse wind draagt rozengeur
en maneschijn en plein air.
De koeien zijn high en zelfs
de grootste verschoppeling vindt een plek.
Voortaan worden impressies van zonsopkomst
tot zonsondergang
uit tubes geknepen.
Lichtvoetige kunstenaars wandelen door een landschap
waar zonlicht in speels ritme
door de bladeren flonkert.
Lelies op water drijven, en de zachte aarde
tot een picknick noodt.
Jaargetijden, wolken, wind en water worden vereeuwigd.
De sensatie van het alledaagse.
Was het hier maar bij gebleven…